Lore: Oude getijden

Oude getijden spreken van grootse weiden

Waar de bok zich voortzet als een groot gebed

Teniet gedaan de momenten van haat, de roodborstjes vliegen.

Oude getijden spreken van grootse weiden

Een beer sluipt door de grond, een rat opent den mond

De uilen vliegen vliegen vliegen vliegen

Het donkere huis

Het verlichte huis

En ik roep naar buiten naar een wereld die niet de mijne is

Ga Ga, het huis roept, het gebeurt en gebeurt en gebeurt opnieuw

Zege oh u die de weide vind, zege o u die het huis vind, zege o u die de wereld verlaat en de wereld betreed

Voel haar, is zij niet zij? Mijn zuster, mijn nicht, mijn dochter, mijn lief

Zij is iedereen’s dochter, zij is niemand’s vrouw, zij is iedereen’s lief

Voel voel voel het het het gaan gaan gaan

Moge uwe blijven en gaan over de wereld overal staan

Nooit in de vrede van huizen geleefd kan niet meer door met de huidige geest

Doch in de cirkel van den magische feeks is een wereld vertoont in een eeuwige reeks

Wat’s vroeger is nu is de toekomst is toen is nu is verleden voltooide tijd

Schreeuw uit de pijn van het heden, de tranen van het verleden, de haat van de toekomst.

Ooit zal u iets vinden wat men niet kan binden

Het einde zal zijn wat zal zijn wat zal zijn

De reus, hij zweeft

Het paard is de wit van het oog, drink uit mijn put van eeuwige droogte

Begaanbare paden breken oneindige sterren van geluk

Kan het dat het dan het

Overgeslagen stedelingen bekeren zich tot de vruchten van de aarde

Weet wie het is hij is echt hij bestaat

De geest word gevoed door eeuwige haat

Zij die dichtbij staan, staan altijd ver weg

Beroep u daarbij op het heilige recht

Maak u klaar voor een heidens gevecht

Lijkt zij op haar?

Zij lijkt op haar

Lijkt zij op haar?

Haar lijk is haar

Op een dag word een rede besproken waarin de wereld zijn ziele toont. Volg de noot wat het noodlot beloont. Geloof in de waarheid, de wereld is groot.