Lore: Oude getijden

Oude getijden spreken van grootse weiden Waar de bok zich voortzet als een groot gebed Teniet gedaan de momenten van haat, de roodborstjes vliegen.
Oude getijden spreken van grootse weiden Een beer sluipt door de grond, een rat opent den mond De uilen vliegen vliegen vliegen vliegen
Het donkere huis Het verlichte huis En ik roep naar buiten naar een wereld die niet de mijne is Ga Ga, het huis roept, het gebeurt en gebeurt en gebeurt opnieuw
Zege oh u die de weide vind, zege o u die het huis vind, zege o u die de wereld verlaat en de wereld betreed Voel haar, is zij niet zij? Mijn zuster, mijn nicht, mijn dochter, mijn lief Zij is iedereen’s dochter, zij is niemand’s vrouw, zij is iedereen’s lief
Voel voel voel het het het gaan gaan gaan
Moge uwe blijven en gaan over de wereld overal staan Nooit in de vrede van huizen geleefd kan niet meer door met de huidige geest Doch in de cirkel van den magische feeks is een wereld vertoont in een eeuwige reeks Wat’s vroeger is nu is de toekomst is toen is nu is verleden voltooide tijd
Schreeuw uit de pijn van het heden, de tranen van het verleden, de haat van de toekomst. Ooit zal u iets vinden wat men niet kan binden Het einde zal zijn wat zal zijn wat zal zijn
De reus, hij zweeft
Het paard is de wit van het oog, drink uit mijn put van eeuwige droogte
Begaanbare paden breken oneindige sterren van geluk Kan het dat het dan het Overgeslagen stedelingen bekeren zich tot de vruchten van de aarde
Weet wie het is hij is echt hij bestaat De geest word gevoed door eeuwige haat Zij die dichtbij staan, staan altijd ver weg Beroep u daarbij op het heilige recht Maak u klaar voor een heidens gevecht
Lijkt zij op haar? Zij lijkt op haar Lijkt zij op haar? Haar lijk is haar
Op een dag word een rede besproken waarin de wereld zijn ziele toont. Volg de noot wat het noodlot beloont. Geloof in de waarheid, de wereld is groot.