Lore: Oude getijden

Oude getijden spreken van grootse weiden
Waar de bok zich voortzet als een groot gebed
Teniet gedaan de momenten van haat, de roodborstjes vliegen.

Oude getijden spreken van grootse weiden
Een beer sluipt door de grond, een rat opent den mond
De uilen vliegen vliegen vliegen vliegen

Het donkere huis
Het verlichte huis
En ik roep naar buiten naar een wereld die niet de mijne is
Ga Ga, het huis roept, het gebeurt en gebeurt en gebeurt opnieuw

Zege oh u die de weide vind, zege o u die het huis vind, zege o u die de wereld verlaat en de wereld betreed
Voel haar, is zij niet zij? Mijn zuster, mijn nicht, mijn dochter, mijn lief
Zij is iedereen’s dochter, zij is niemand’s vrouw, zij is iedereen’s lief

Voel voel voel het het het gaan gaan gaan

Moge uwe blijven en gaan over de wereld overal staan
Nooit in de vrede van huizen geleefd kan niet meer door met de huidige geest
Doch in de cirkel van den magische feeks is een wereld vertoont in een eeuwige reeks
Wat’s vroeger is nu is de toekomst is toen is nu is verleden voltooide tijd

Schreeuw uit de pijn van het heden, de tranen van het verleden, de haat van de toekomst.
Ooit zal u iets vinden wat men niet kan binden
Het einde zal zijn wat zal zijn wat zal zijn

De reus, hij zweeft

Het paard is de wit van het oog, drink uit mijn put van eeuwige droogte

Begaanbare paden breken oneindige sterren van geluk
Kan het dat het dan het
Overgeslagen stedelingen bekeren zich tot de vruchten van de aarde

Weet wie het is hij is echt hij bestaat
De geest word gevoed door eeuwige haat
Zij die dichtbij staan, staan altijd ver weg
Beroep u daarbij op het heilige recht
Maak u klaar voor een heidens gevecht

Lijkt zij op haar?
Zij lijkt op haar
Lijkt zij op haar?
Haar lijk is haar

Op een dag word een rede besproken waarin de wereld zijn ziele toont. Volg de noot wat het noodlot beloont. Geloof in de waarheid, de wereld is groot.